16 december, Port Macquarie

Hallo allemaal!

Weer bedankt voor alle lieve reacties die jullie geven op mijn reisverslagen. Op dit moment ben ik in Tamworth, 3 uur west van Port Macquarie. Dit is de woonplaats van de vriend van Kathryn waar ik momenteel aan het werk ben. Vanaf het verlaten van het wwoof-adres in Brisbane (Samfort) tot nu heb ik weer veel mooie dingen gezien en meegemaakt: Brisbane City (uitgaan met nederlandse backpackers), naar Byron Bay met Brigit en het wwoofen in Port Macquarie.

Brisbane City:
Vrijdag:
Een makkelijkere route van het treinstation waar ik uit stapte naar mijn hostel was er niet. Maar natuurlijk loopt Pascale weer de verkeerde kant op. Hopelijk leer ik mijzelf dit af en is mijn richtingsgevoel in Azie beter. Aangekomen in het gezellige hostel in het centrum van Brisbane, sprak ik met Brigit, die mij herkende van de eerste week in Sydney. We vertelden elkaars reisplannen die hetzelfde bleken te zijn. Er was gelijk een klik en ze vroeg mij gelijk mee om naar de Lagoon te gaan. In Australie hebben steden soms een Lagoon, dat is een openbaar buiten zwembad, tussen de gebouwen in de stad. Ik kwam erachter dat mijn bikini nog aan de lijn hing bij Josephine in Samfort. Gelukkig moest zij toevallig de volgende dag naar de stad toe, dus kon ze het terug brengen. Dat scheelde mij weer een ritje van een uur. Bij de Lagoon en in het hostel leerde ik meerdere gezellige nederlanders kennen en we spraken af om 's avonds te gaan stappen. Daarvoor moest er natuurlijk gegeten worden. Ik had een grote pan met spagetti gemaakt, mooi voor de 3 dagen dat ik in Brisbane zou zitten. Niet dus... Ik had de goedkoopste pastasaus gekocht en deze was verschikkelijk zuur. Helaas had ik alles al door elkaar gemixt en was de spagetti niet te eten. Ik vroeg nog aan alle andere backpackers of ze trek hadden in pasta, mee nee, dus doneerde ik dit aan de voedselba(n)k. Zonde!
Voor dat we naar de bar gingen, kochten we Goon (goedkope wijn) en leerde ik onder tussen de andere kennen. Het was voor het laatst in Sydney dat ik echt te stappen was met nederlanders. Tijdens het indrinken was het al super gezellig en een top avond dansen, drinken en kletsen volgde. 's Nachts weer terug naar het hostel en de 12 andere personen in mijn kamer niet wakker proberen te maken.
Zaterdag: Andries (uit Friesland), Brigit (uit Hoofdorp) en ik vaarden met de gratis City Hopper boot door de stad Brisbane heen. Ik vind Brisbane een hele mooie stad; hoge gebouwen, veel kantoren, mooie parken, de lagoon met een strandje en door de hele stad zijn veel artistieke elementen te vinden. Echt een Art-stad. Het was die dag 35 graden, dus lagen we de rest van de dag lekker aan de lagoon in de schaduw. Heerlijk relaxen en elkaars reisverhalen en ervaringen vertellen. Nadat Josephine mijn bikini had gebracht gingen we terug naar het hostel om met z'n vieren (Roy, Andries, Brigit en ik) pannenkoeken te bakken. Dit was fantastisch. De hele keuken stond op een gegeven moment blauw van de rook, maar de pannenkoeken smaakten heerlijk! Het was zaterdagavond dus uiteraard gingen we weer uit. Met z'n vijfen (Roy, Andries, Brigit , Heleen (vriendin van Brigit) en ik) hadden we al ontzettend veel voorpret. We dronken Goon met limonade en Vadka met cola. Toen op naar de bar. In Australie is de security belachelijk streng in de cafe's. Brigit kwam er niet in omdat ze niet uit haar woorden bij de ingang. Tja, de engelse taal in combinatie met Goon en Vodka is dan misschien wat moeilijker te verstaan. Na een aantal keer proberen kwam ze er toch in en bouwden we een groot feest met z'n vijfen. Tijdens het uitgaan ontmoette ik heel veel anderen mensen uit verschillende werelddelen. Ik sprak en danste zelfs met pikzwarte mannen uit Serië. De avond was top, maar eindigde iets pijnlijker. Doordat we aan het dansen en springen waren en er iemand tegen ons op botste, vielen Andries, Brigit en ik op de grond. En wie lag er weer onder... Juist, Pascale. Auw! De security kwam meteen op ons af om te zeggen dat we naar buiten moesten. We waren te dronken volgens hem. Gelukkig was het al 3 uur.
Zondag: Auw auw auw! Een kater en een enorme blauwe plek op mijn heup, ik kon mij amper omdraaien in bed, laat staan uit bed komen! Maarja, ik heb van mijn vader geleerd: bij nacht een vrouw, bij dag een vrouw, dus besloot ik toch maar iets te ondernemen die dag. Omdat de anderen nog lagen te slapen bekende ik de SouthBank van Brisbane. Nadat ik in de Library was geweest, zag ik een groep kinderen dansen die een verstandelijke beperking hadden. Ik sprak met een begeleider en ze nodigde mij uit voor de dansvoorstelling. Fantastisch om te zien hoe deze kinderen zo'n lol hebben, maar zo serieus hun best proberen te doen. De zenuwen voor de voorstelling was duidelijk aan hen te zien, maar ze deden het super! Daarna bezocht ik de Art Gallery. Helaas waren ze een groot gedeelte aan het verbouwen, maar het was evengoed mooi. Abstracte, historische, fijne, groffe en beeldende kunst. Weer aangekomen bij het hostel besloten Brigit en ik samen te gaan eten in West-End van Brisbane. Veel Aziatische restaurantjes, een gezellig uitstraling en heerlijk Aziatisch + vegetarisch gegeten. (Brigit is namelijk vegetarisch). Omdat we het zo goed met elkaar konden vinden, besloten we dat we samen op dinsdag naar Byron Bay zouden gaan. Gezellig! 's Avonds ging ik met mijn zus, zwager en lieve Hugo skypen. Wat hadden we een diepgaand gesprek he Huug! Haha...
Maandag: Omdat Brisbane echt een Art-stad is, bezocht ik de Modern Art Gallery. Veel bijzondere abstacte kunst, maar ook veel mooie schilderijen. Om de kinderen naar de musea te krijgen, hadden ze bij ieder schilderij of kunst element een uitleg gegeven speciaal voor kinderen. Ook handig voor backpackers die een andere taal spreken! Ook bezocht ik het Queensland museum waar ik veel informatie heb gekregen over de geschiedenis met de Aboriginals en over alle dieren in Queensland. Wisten jullie bijvoorbeeld dat het geslacht van een turtel (zeeschilpad) bepaald wordt door de temperatuur van de eieren? De moeder begraafd de eieren in het zand. Als deze plek onder de 27 graden is, wordt het een jongen en als het boven de 27 graden is een meisje. Vrouwen hebben het namelijk snel koud en graag warm... Omdat de kerstperiode in volle gang is, kon ik natuurlijk niet achter blijven met het schrijven van kerstkaarten. Dus familie, hebben jullie al een kaart ontvangen? Na de kaarten te hebben geschreven, kon ik ook eindelijk mijn ouders weer zien op skype. Mijn vader liet mij gelijk de fundering van het nieuwe huis zien. Heel raar om te zien dat mijn huis, waarin ik ben opgegroeid, nu gewoon weg is en de lijnen van het grote nieuwe huis alweer te zien zijn. Succes met de bouw! 's Avonds zat ik met Roy, Andries en Brigit te chillen in het hostel en begonnen we rond 23.00 erg melig te worden. Zelf zonder drank, was de lift ontzettend grappig. Uiteindelijk hadden we een matras schuin voor de schuifdeuren van de lift gezet en wachtten we totdat er iemand uit de lift kwam en verrast werd door een gratis slaapplek in de lift! Maar helaas, het wachtten werd niet beloond, er kwam helemaal niemand. Maar wat hadden we een lol om een matras en een lift. En dat terwijl er overal bewakingscamera's hangen. Sorry mam en pap, ik zal me nu weer gaan gedragen!

Byron Bay:
In de hitte van 39 graden in Brisbane vertrokken Brigit en ik naar Byron Bay. We reden met de bus door het mooie beboste bergachtige landschap van New South Wales. Het hostel waar we verbleven kostte $36,- per nacht. Gelukkig had Brigit een voucher/kortingsbon en kregen wij allebei $15,- op 2 dagen korting! We zaten in een erg leuk hostel waar een hele relaxte sfeer hing. Toen we de keuken en het terras opliepen kwam ik Jeroen tegen. Jeroen zat ook in de groep van Austalian Backpackers die 11 september naar Sydney vertrok. Ik lag een week lang onder anderen met hem op de kamer. Daarna kwam ik Jeroen in een eetcafe in Cairns tegen en nu weer in Byron Bay. Het was Happy Hour in de bar, dus nuttigden wij gezellig een lekker biertje met elkaar. Het was erg leuk om iemands verhalen en ervaringen te horen, die ongeveer dezelfde route als jou reist. We begonnen als onzekere niets wetende backpackers en zijn nu bijna ervaren reizigers door Australië. Daarna gingen Brigit en ik pizza eten en uiteraard Goon (DE goedkope wijn) halen. 's Avonds speelden er meerdere muziekanten bij het hostel. Bijna iedereen uit het hostel was hier en bracht eigen drank mee. Alle mensen zaten aan picknicktafels of op de grond in het zand te chillen. 23.00 gingen we richting de stad met het gratis shuttlebus om naar de discotheek te gaan. Er volgde natuurlijk weer een groot feest!
De volgende ochtend besloten we een actieve dag te houden. We liepen naar The Lighthouse (vuurtoren van Byron Bay). Een schitterende wandelingen was het tussen de bossen, over de bergen en langs de zee. Uiteraard heb ik weer veel foto's gemaakt van de prachtige uitzichten. Op deze route bevond zich ook het westelijkste puntje van Australië, I was there! Het was een zware en uitputtende wandeling door de bergen, maar de beloning was groot toen we eindelijk aankwamen bij The Lighthouse. Wauw, wat een mooi land! De terug weg konden we gelukkig over de normale weg terug. We begonnen om 11.00 te lopen en kwamen 18.00 weer aan bij het hostel, en dat in de warmte van 30 graden. Na een powernap, douche en avondeten zaten Brigit en ik lekker buiten voor onze hostelkamer op de veranda de Goon op te drinken. We gaven beide aan dat we het super zouden vinden om samen door Azië te reizen. Eerst zou ik met Lenny (ook uit Nederland) naar Azië gaan, maar zij heeft besloten om langer te werken in Australië en daarna naar Nieuw Zeeland te gaan. Brigit vliegt 3 ferbuari naar Thailand en ik heb mijn ticket vervroegd naar 17 januari. Wat ik dan eerst ga doen moet ik nog even uitzoeken. Uiteraard moesten we nog even feesten voordat we beide weer alleen verder gingen, dus zochten we de discotheek weer op. Mooie mannen hoor, maar tja... er is er maar 1 de mooiste en liefste en die zie ik over een paar uur!!! AAAAAAA!!! Okee, nog even mijn gedachte houden op dit verslag. De volgende ochtend, na het uitgaan, had ik mij enorm verslapen. Ik had mijn telefoon nog staan op de Queensland tijd, wat een uur vroeger was en dus had ik mijn wekker een uur te laat gezet. 10.00 wakker worden, terwijl ik 10.00 moest uitchecken, mijn tas nog moest inpakken, ontbijten en om 11.00 de bus moest hebben naar Port Macquarie. En dat met een lichtelijke kater. Maar, bij nacht een mens, bij dag een mens, dus ik had het gered! De busrit was weer schitterend tussen de enorme bergen en bossen.

Wwoofen in Port Macquarie:
Aangekomen in Port Macquarie (tussen Byron Bay en Sydney) kreeg ik een warm welkom van Kathryn (59 jaar) die mij gelijk omhelsde. Toen voelde het eigenlijk al goed! Voordat we naar haar huis gingen, moesten we een bankstel ophalen en in haar bus meenemen. Onderweg naar haar huis keek ik weer mijn ogen uit. Australië wordt echt steeds mooier! Toen we bij haar alpacafarm aankwamen, stonden de 40 alpaca's al nieuwsgierig te kijken naar me. Ik liep achter Kathryn aan naar de beesten en ik mocht heel voorzichtig de aller kleinste aaien. Wat een schatje! 'Flats', een volwassen alpaca vertrouwde mij niet en spuugde in mijn haar. Heerlijk begin! Als eerst moest een jonge alpaca getempt worden en een anti-bioticaspuit krijgen. Ik hielt het beestje vast en Kathryn deed de rest. Na een paar dagen was hij weer beter. Kathryn heeft dus 40 alpaca's op haar boerderij, wat het kleinste soort is van de kameel. Hun vacht/wol is veel geld waard. Ze hebben 2 tenen en 2 grote voortanden. Alpaca's leven echt in een groep, beschermen elkaar, schrikken erg snel, zijn ontzettend nieuwsgierig en zien het gelijk als er iets verandert is. Ik had bijvoorbeeld de kruiwagen op het weiland laten staan en alle 40 koppen waren naar die kruiwagen gericht.
Na kennis gemaakt te hebben met beesten en de boerderij, moest de banken naar binnen worden gesleept. Een tweezitter en een driezitter, wat geen lichte makkelijke klus was. Gelijk werd duidelijk dat Kathryn en ik goed konden samen werken. Uiteindelijk stonden de banken in de woonkamer, waarvan de positie 3 keer werd verandert in de eerste dagen. Toen eindelijk eten om 20.30, terwijl ik geen lunch had gehad. Vanwege de artrose in Kathryns handen, volgt ze een speciaal dieet en neemt ze onder anderen geen suiker, koffie, thee, tomaten, pasta en aardappelen. Deze kookte ze dan apart voor mij er bij. Ze houdt erg van groente en had soms 5 verschillende groente klaar gemaakt. Na het eten zaten we gezellig voor de televisie op de nieuwe bank een sigaretje te roken. (Nee, nog steeds niet gestopt). Ze praatte veel en was erg belangstellend naar mijn ervaringen bij de andere wwoof-adressen. Ze vertelde mij dat ze mij zal behandelen als een familielid en ze hoopte dat ik mij op mijn gemak en thuis zou voelen. En dat voelde ik mij ook, er was gelijk een echte klik!

Dagindeling en werkzaamheden:
Iedere ochtend stonden we om 7.00 op. Ontbijten en aan het werk. Als eerst maakte ik dan de schuur schoon. De alpaca-poep opruimen met stoffer en blik (het zijn namelijk net konijnenkeutels), hooi in de bakken doen en alle 40 voerbakjes tegen de kant aan zetten. Hierna waren er veel verschillende klusjes te doen, zoals: takken en bladeren opruimen uit de weilanden en deze op de brandstapel gooien, kunstmest strooien, onkruid wieden (ja, alweer!), poep uit de weilanden opruimen, enz. Rond 17.00 voerden we de beesten. De alpaca's moesten dan eerst uit de schuur worden gejaagd, zodat wij de ruimte hadden om de poep weer op te ruimen en alle 40 bakjes te vullen met eten. Dan de deur van de schuur open doen en alle alpaca's vlug tellen. Om dan al die enthousiaste, hongerige en nieuwsgierige koppen te zien, vond ik het leukste moment van de dag. Kathryn en ik werkten vaak door tot 19.00, soms tot 20.00. Het was dan een lange, vermoeiende dag geweest, maar wel een hele nuttige dag. We aten vaak erg laat, rond 20.30. We lunchten ook niet op een bepaald tijdstip. Als ik honger had, mocht ik gewoon wat eten. 's Avonds zaten gezellig op de bank televisie te kijken, vaak een kerstfilm. Ook hebben we het huis versiert met alle kerstversiering. Leuk om te doen en het gaf mij een knus en huiselijk gevoel.

Uitstapjes:
Kathryn moest vaak naar de stad (30 min. rijden) voor onder anderen haar werk (basisschool lerares) of andere afspraken en klusjes. Soms bleef ik op de boerderij, maar vaak nam ze mij ook mee. Ze verhuurt twee huizen in de stad, waarvan er een leegstaat en verhuurt moet worden. Samen hebben we de hele buitenkant gesopt en onkruid gewied.
Vorige week zondag nam ze mij mee op een cruise boot voor de verjaardag van haar moeder die 85 jaar werd. Met een aantal familieleden vaarden we langs de kust van Port Macquarie een hele mooie route. Ik heb op deze route twee dolfijnen gezien (ja ook een foto van, zie facebook!) en een zeeschilpad (nee, te laat!). Ook vaarden we langs enorme huizen van 2 miljoen dollar (1,8 miljoen euro)! Ook mocht ik nog een klein stukje varen. Daarna hadden we een lunch bij Kathryns broer. Uiteraard moest er ook gewerkt worden, dus bij terugkomst hadden we tot 20.00 doorgewerkt.
Kathryn houdt van Rock 'n Roll dansen en gaat iedere week dansen in de stad. Ik ging ook mee. Gelukkig was er een leraar en kon ik redelijk meekomen. Erg lachen!
Donderdag hadden Kathryn en haar vriend (Trevor) een begrafenis van een goede vriend die op 57 jarige leeftijd was overleden. Kathryn en Trevor wonen 4 uur van elkaar vandaan en de begrafenis wat in Tamworth (4 uur westelijker). Kathryn zette mij af in de stad, terwijl hun naar de begrafenis gingen. Ik had toen de tijd om wat spullen te kopen en kerstversiering voor in het campertje. Van donderdag tot zaterdag bleven wij bij Trevor. Vrijdag had ik zijn hele overkapping geschilderd, waar hij heel erg blij mee was. Zaterdag nam hij mij mee voor een ritje op de moter. En jawel, we bereikten de 200 km. per uur! Gaaf!

Kathryn en Trevor waren mij heel erg dankbaar voor al mijn hulp en gezelschap. Kathryn gaat me missen en ik haar! Het waren echt een super 10 dagen!!! En wie weet zien we elkaar wel weer.

Nu moet ik weer afsluiten want wordt het internetcafe uit gegooid. Ik ga alles voorbereiden voor Hugo's komst. AAAAAA! Ik ben zo zenuwachtig, heb er helemaal buikpijn van! Ik kijk hier al echt 3 maanden naar uit, en nu is het gewoon echt zondag 16 december!!!!!

Jullie horen weer van me!!! En sorry, maar ik heb geen tijd om de foto's op facebook te zetten.

Liefs Pascale Xxx